هدف از دندانپزشکی ترمیمی ترمیم دندان‌های آسیب دیده یا جایگزینی دندان‌های از دست رفته است. هدف حفظ دندان‌ها و ایجاد دندان‌هایی است که ظاهر، احساس و مانند دندان‌های طبیعی کار می‌کنند. دندان‌های ترمیم شده همچنین به حفظ فاصله صحیح دندان‌های دیگر برای بایت طبیعی کمک می‌کنند.
انواع متداول دندانپزشکی ترمیمی عبارتند از پر کردن، روکش، بریج، دندان مصنوعی و ایمپلنت دندان.
برخی از انواع دندانپزشکی ترمیمی کدامند؟
انواع متداول دندانپزشکی ترمیمی عبارتند از:
پر کردن
پر کردن یک حفره یا حفره را در لایه‌های بیرونی سخت دندان ثابت می‌کند. حفره‌ها در اثر پوسیدگی دندان ایجاد می‌شوند. اگر پوسیدگی درمان نشود، می‌تواند باعث درد، عفونت و از دست دادن دندان شود. دندانپزشک پوسیدگی را از بین می‌برد و آن را با پر کردن جایگزین می‌کند. پرکننده‌ها را می‌توان از انواع مختلفی از مواد از جمله فلزات و رزین‌ها تهیه کرد.
تاج‌ها
یک تاج (کلاه) روی دندان بالای خط لثه قرار می‌گیرد. اغلب زمانی استفاده می‌شود که دندان اصلی آنقدر آسیب دیده باشد که با پرکردن ترمیم نشود. روکش می‌تواند دندان را ببندد و از شکستن آن جلوگیری کند. دندانپزشک دندان موجود را شکل می‌دهد تا جایی برای تاج ایجاد کند. تاج ممکن است از موادی ساخته شده باشد که با دندان‌ها مطابقت داشته باشد یا ممکن است از طلا یا مواد دیگری ساخته شده باشد. شکل آن مطابق با دندان قدیمی شما است. دندانپزشک تاج را روی دندان قرار می‌دهد و آن را در جای خود سیمان می‌کند. تاج‌ها گاهی شل می‌شوند یا به مرور زمان فرسوده می‌شوند. ممکن است نیاز به سیمان کاری مجدد یا تعویض داشته باشند.
پل‌ها
بریج جایگزین دندان از دست رفته می‌شود. معمولاً از دندان جایگزین و یک تاج در هر طرف تشکیل شده است. هر سه قسمت با هم سیمان شده‌اند تا روکش‌ها از دندان جدید حمایت کنند. دندانپزشک ابتدا دندان‌های دو طرف دندان از دست رفته را شکل می‌دهد. سپس روکش‌ها روی دندان‌های آماده شده قرار می‌گیرند تا از دندان جدید حمایت کنند. گاهی اوقات یک بریج حاوی بیش از یک دندان جایگزین است. تاج‌های یک پل ممکن است نیاز به سیمان کاری مجدد داشته باشند یا در صورت شل شدن یا فرسودگی آن‌ها تعویض شوند.
دندان مصنوعی جزئی
پروتز پارسیل جایگزین بیش از یک دندان متوالی می‌شود. دندان‌های جایگزین توسط سیم‌هایی که به دندان‌های موجود متصل شده‌اند در جای خود ثابت می‌شوند. پروتز جزئی را می‌توان برای تمیز کردن و مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برداشت.
ایمپلنت‌های دندانی
ایمپلنت دندان یک ریشه مصنوعی است که روی آن یک تاج قرار دارد. یک جراح دهان یک لنگر فلزی در استخوان فک قرار می‌دهد. لنگر به عنوان ریشه دندان عمل می‌کند. یک پست به لنگر متصل می‌شود، یا همزمان با قرار دادن لنگر، یا در قرار بعدی. پست از لنگر، بالای خط لثه گسترش می‌یابد. در ۳ تا ۶ ماه، استخوان در اطراف لنگر رشد می‌کند و آن را محکم نگه می‌دارد. سپس یک تاج به ستون سیمان می‌شود. لثه و استخوان باید به اندازه کافی سالم باشند تا از ایمپلنت حمایت کنند.